Ο ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ ΜΕ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟ FB ΤΗΝ 1Η ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΜΕΛΗ ΤΟΥ CFR Council on Foreign Relations ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΔΡΕΥΕΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

Ο ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΜΕΛΗ ΤΟΥ CFR ΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ Η ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ

Στο βιβλίο του 1984 ο Big Brother έλεγχε τους ανθρώπους εισβάλλοντας την ιδιωτική τους ζωή και χρησιμοποιώντας ψυχολογικό χειρισμό για τον έλεγχο και την αλλαγή της πραγματικότητας μέσω συνειδητής εξαπάτησης, σκόπιμου ψεύδους και μιας επίσημης ιδεολογίας που αφθονούσε σε αντιφάσεις.

Ο ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΜΕΛΗ ΤΟΥ CFR ΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ Η ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ

Ο ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ ΜΕ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟ FB ΤΗΝ 1Η ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΛΙΣΤΑ ΜΕ  ΜΕΛΗ ΤΟΥ CFR Council on Foreign Relations ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ  ΠΟΥ ΕΔΡΕΥΕΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ.

ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΙΣΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠ(Ε)ΡΕΣΙΑΣ CFR ΑΠΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΤΟ BLOG  esypatreon.blogspot.com ΕΝΤΟΠΙΣΕ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ.

Αρτεμης Σωρρας

1 Μαρτίου 2014 · 

ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΠΩΣ ΕΙΠΩΘΗΚΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ END ΛΑΜΠΡΑΚΗ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΜΙΑ ΦΩΛΙΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΟΡΙΖΕΙ ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ

ΤΟ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟΣΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΜΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΕΙΞΗ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΥΓΕΙΕΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΑΚΟΥΡΑΣΤΑ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ

ΚΑΙ ΕΔΩ ΜΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΜΕΛΗ ΤΟΥ CFR ΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ Η ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΛΕΒΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΔΥΝΑΜΗ ΦΩΣ

Council on Foreign Relations (CFR) Special Group & Secret Team Members in Government

PRESIDENTIAL CANDIDATES
Billy Clinton(’96,’92)
Reuben Askew(’84)
Alan Cranston(’84)
John Glenn(’84)
Walter Mondale(’84)
John Anderson(’80)
Howard Baker(’80)
George Bush (’80)
Jimmy Carter(’80)
Dwight Eisenhower(’80)
Adlai Stevenson(’80)
DEPT OF STATE MEMBERS(1995)
Secretary Warren Christopher
Dep Secretary Cliff R. Wharton Jr.
Under Sec.Pol. Afr Pete Tarnoff
Under Secretary Maj. Gen. t Dick Moose
Under Secretary Global Afrs Tim Wirth
Ass Secretary E. Asian Pacific
Affairs Winston Lord (Pres. and a Rep),
AssSecretary Europ Canadian Affairs Stephen Oxman
Ass. Secretary Intel Res Tobi Gati
Ass. Secretary Intr-American Affairs Alex F. Watson
CIA DIRECTORS – MEMBERS
Richard Helms (66-73 Johnson),
James R. Schlesinger (73 Nixon),
William E. Colby (73-76 Nixon),
George Bush (76-77 Ford),
Adm Stansfield Turner (77-81 Carter),
William J. Casey (81-87 Reagan)
William H. Webster (87-91 Reagan),
Robert M. Gates (91-93 Bush)
R. James Woolsey (93- Clinton).
John Deutch, chosen to replace Woolsey as CIA Director
DEPARTMENT OF THE TREASURY
(Past and Present Partial Listing)
Donald Regan
John Helmann
CD. Lord
William Simon
Michael Blumenthal
C. Fred Bergsten
Anthony M. Solomon
Arnold Nachmanoff
Helen B. Junz
Richard Fisher
Roger Altman
George Pratt Shultz
UNION PRESIDENTS
I.W. Abel (United Steelworkers)
Sol Chick Chaikin (Pres. Ladies Garment Workers)
Tom R. Donahue (Sec/Tres AFL/CIO)
Murray H. finley (Pres. Amal. Clothing Textile Workers)
Victor Gautbaum(Amer Fed. of State County Muni Employees)
Lane Kirkland (Pres. AFL/CIO)
H. D. Samuel (Pres Ind. Union Dept. AFL/CIO)
M. J. Ward (Pres. U. Ass. Plumbing Pipe)
Glenn E. Watts (Pres Comm. Workers of Amer)
Len Woodcock (Pres UAW)
Jerry Wurf (Pres. Amer F. County. and Muni. Emp.)
PRESIDENTS COMMISSION EXECUTIVE EXCHANGE
David Rockefeller
Willard Butcher (Pres. Chase Manhattan Bank)
Thorton Bradshaw (Pres. Atlantic Richfield)
John McKinley, (Pres. Texico)
Ruben Mettler (Pres. TRW)
John Whitehead (Goldman Sachs)
Marina N. Whitman (GM Corp)
CFR Secret Team Members in the Military (Partial List)
ALLIED SUPREME COMMAND
49-52 Eisenhower
52-53 Ridgeway
53-56 Gruenther
56-63 Norstad
63-69 Lemnitzer
69-74 Good paster
80- Rogers
SECRETARIES OF DEFENSE
57-59 McElroy
59-61 Gates
61-68 McNamara
69-73 Laird
73 Richardson
77-77 Rumsfield
77- Brown
80 Weinberger
87-89 Frank C. Carlucci
93-95 Les Aspin
DEPUTY SECRETARY OF DEFENSE
Frank Carlucci
John Deutch
UNDER SECRETARY OF DEFENSE
Fred Ikel
Gen. Stillwell
Frank Wisner
ASSISTANT SECRETARY OF DEFENSE
Lawrence Korb
MILITARY FELLOWS
Army Maj. Gen. T. Ayers
Air Force Col. K Baker
Army Lt. Gen. S. Berry, Jr.
Army Capt. Dewienter
Army Col. A. Dewey
Navy Capt. H Fiske
Air Force Col. E. Foote
Army Lt. Gen. R. Gard
Air Force Maj. Gen. R. Ginsburgh
Army Brig. Gen. M. Green
Air Force Col. R. Head
Air Force Brig. Gen. T. Julian
Navy Capt. W. Kerr
Air Force Col. I. Klette
Navy Capt. R. Kurth
Air Force LT. Col. J. Levy
Army Col. G. Loeftke
Air Force Lt. Gen. G. Loving
Air Force Col. M. McPeak
Navy Capt. R. Miale
Air Force Lt. Gen. J. Pfautz
Air Force Col. L. Pfeiffer
Navy Capt. S. Ring
Air Force Col. M. Sanders
Army Col. J. Sewall
Navy Rear Adm. C. Tesh
Air Force Col. F. Thayer
Army Maj. Gen. J. Thompson
Air Force Maj. Gen. W. Usher
Army Gen. S.Walker
Navy Rad. R. Welander
Air Force Col. J. Wolcott
Navy Capt. Gentry
Air Force Col. T. Eggers
SUPERINTENDENTS US MIL
WEST POINT
60-63 Westmoreland
63-66 Lampert
66-68 Bennett
70-74 Knowlton
74-77 Berry, Jr.
77-Goodpaster
PRESIDENT, NATIONAL
DEFENSE UNIY
Lt. Gen. Robert Gard, Jr.
SECRETARY OF NAVY
John Lehman, Jr.
CHIEF OF STAFF ARMY
Gen. J. Wickham
JOINT STAFF
Gen. David Jones
Vice Adm. Thor Hanson
Lt. Gen. Paul Gorman
Maj. Gen. R.C. Bowman
Brig. Gen. F, Brown
LT. Col. W. Clark
Capt. Raplh Crosby
Adm. Wm. Crowe
Col. P. Dawkins
Vice Adm. Thor Hanson
Col. W. Hauser
Col. B. Hosmer
Maj. R.Kimmitt
Capt. F. Klotz
Gen. W. Knowlton
Vice Adm. J. Lee
Capt. T. Lupter
Col. D. Mead
Maj. Gen. Jack Merritt
Gen. E. Meyer
Col. Wm E. Odom
Col. L. Olvey
Col. Geo. K. Osborn
Maj. Gen. . J. Pustuay
Capt. P.A. Putignano
Lt. Gen. E. L. Rowny
Capt. Gary Sick
Maj. Gen. J. Siegal
Maj. Gen. Dewitt Smith
Brig. Gen. Perry Smith
Col. W. Taylor
Maj. Gen. J. N. Thompson
Rear Adm. C.A.H. Trost
Adm. S. Turner
Maj. Gen. J. Welch

CFR Secret Team Members in the Media (Partial List – Past & Present)

CBS

William Paley

William Burden

Roswell Gilpatric

Henry Schact

Manetta Tree

C.C. Collingwood

Lawrence LeSuer

Dan Rather

Harry Reasoner

Richard Hottelet

Frank Stanton

Bill Moyers

NBC/RCA

Jane Pfeiffer

Lester Crystal

R. W. Sonnenfeldt

T.F. Bradshaw

John Petty

David Brinkley

John Chancellor

Marvin Kalb

Irvine Levine

P.G. Peterson John Sawhill

ABC

Ray Adam

Frank Cary

T.M. Macioce

Ted Koppel

John Scali

Barbara Walters

CABLE NEWS NETWORK

Daniel Schorr

PUBLIC BROADCAST SERVICE

Hartford Gunn

Robert McNeil

Jim Lehrer

C. Hunter-Gault

Hodding Carter III

ASSOCIATED PRESS

Keith Fuller

Stanley Swinton

Louis Boccardi

Harold Anderson

U.P.I.

H.L. Stevenson

REUTERS

Michael Posner

BOSTON GLOBE

David Rogers

L.A. TIMES SDICATE

Tom Johnson

Joseph Kraft

L.A. TIMES MIRROR

Richard W. Murphy

Charles A. Kupchan

Michael Clough Zygmunt Nagorski

Nancy Bodurtha

Richard T. Childress

Carl W. Ford Jr.. Nomsa Daniels

Alton Frye

Gregory F. Treverton

NEWSDAY

Jessica Mathew

Michael Mandelbaum

Richard N. Haass

Richard W. Murphy

John L. Hirsch

Alexander J. Motyl

Nicholas X. Rizopoulos.

Alan D. Romberg

C.V. Starr

Gidion Gottlieb

Charles A. Kupchan

BALTIMORE SUN

Henry Trewhitt

CHICAGO SUN TIMES

James Hoge

MINNEAPOLIS STARR/TRIBUNE

John Cowles Jr.

HOUSTON POST

William P. Hobby

NY TIMES CO.

Richard Gelb

James Reston

William Scranton

A.M. Rosenthal

Seymour Topping

James Greenfield

Max Frankel

Jack Rosenthal

Harding Bancroft

Amory Bradford

Orvil Dryfoos

David Halberstram

Walter Lippmann

L.E. Markel

H.L. Matthews

John Oakes

Harrison Salisbury

A. Hays Sulzberger

A. Ochs Sulzberger

C.L. Sulzberger

H.L. Smith

Steven Rattner

Richard Burt

TIME INC.

Ralph Davidson

Donald M. Wilson

Louis Banks

Henry Grunwald

Alexander Herard

Sol Lionwitz

Rawleigh Warner Jr.

Thomas Watson Jr.

NEWSWEEK/WASH POST

Katherine Graham

Philip Graham

Arjay Miller TC

N. deB. Katzenbach

Frederick Beebe

Robert Christopher

A. De Borchgrave

Osborne Elliot

Phillipo Geyelin

Kermit Lausner

Murry Marder

Eugene Meyer

Malcolm Muir

Maynard Parker

George Will

Robert Kaiser

Meg Greenfield

Walter Pincus

Murray Gart

Peter Osnos

Don Oberdorfer

DOW JONES CO. (Wall Street Journal)

William Agee

J. Paul Austin

TC Charles Meyer

Robert Potter

Richard Wood

Robert Bartley

Karen House

NATIONAL REVIEW

Wm. F. Buckley Jr.

Richard Brookhiser

———————————————————————————

ΤΟ BLOG esypatreon.blogspot.com ΕΨΑΞΕ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ CFR ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ (ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ)

https://www.bilderberg.org/roundtable/emspecial.html

Η μηχανή προπαγάνδας του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων χειραγωγεί τους Αμερικανούς Πολίτες να αποδεχτούν το ιδιαίτερο κλίμα γνώμης που επιδιώκει να επιτύχει το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων στον κόσμο. Τα μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων που εργάζονται σε μια ειδική επιτροπή που ονομάζεται “Ειδική Ομάδα” και μέσω μιας τεράστιας διακυβερνητικής μυστικής υποδομής που ονομάζεται “Μυστική Ομάδα” διατυπώνουν αυτήν την γνώμη στις ΗΠΑ.

 Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, ανέλαβε μεθοδικά το Υπουργείο Εξωτερικών, την Ομοσπονδιακή Τράπεζα, και τη CIA.

Τα κυρίαρχα μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων ανήκουν σε έναν εσωτερικό κύκλο που σχεδιάζει και συντονίζει τις ψυχοπολιτικές επιχειρήσεις που χρησιμοποιούνται για να χειραγωγηθεί το αμερικανικό κοινό. Αυτά είναι μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων σε μια ad-hoc κυβερνητική επιτροπή που ονομάζεται “Ειδική Ομάδα”.

Τα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, παρελθόν και παρόν, εντός και εκτός της κυβέρνησης, αποτελούν μέρος μιας «μυστικής ομάδας» που διαδραματίζει βασικά μέρη στην εκτέλεση των ψυχο-πολιτικών επιχειρήσεων. Η «μυστική ομάδα» έχει συσταθεί ως κύκλοι εντός κύκλων. Δεν ξέρει κάθε μέλος του Συμβουλίου ακριβώς ποια ψυχοπολιτική επιχείρηση προγραμματίζεται ή ποιος είναι ο ακριβής ρόλος τους στην επιχείρηση. Αυτό τους επιτρέπει να αρνούνται την ευθύνη και να αρνούνται τη χορηγία του Συμβουλίου για την επιχείρηση.

Οι κύκλοι των μυστικών ομάδων περιλαμβάνουν μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων σε κορυφαίες θέσεις: στους νομοθετικούς, εκτελεστικούς και δικαστικούς κλάδους της κυβέρνησης. που ελέγχουν εταιρείες τηλεόρασης, ραδιοφώνου και εφημερίδων · που είναι επικεφαλής των μεγαλύτερων δικηγορικών εταιρειών · που διοικούν τα μεγαλύτερα και πιο διάσημα πανεπιστήμια · που διευθύνει τα μεγαλύτερα ιδιωτικά ιδρύματα · ποιος διευθύνει τις μεγαλύτερες δημόσιες εταιρείες · που διευθύνει και στελεχώνει τα μεγάλα think tanks και τα πανεπιστημιακά ινστιτούτα · και που κατέχουν κορυφαίες διοικήσεις στον στρατό.

Πώς θα εξηγούσαν τα μέλη της «Μυστικής Ομάδας» και της «Ειδικής Ομάδας» του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων σε μια κριτική επιτροπή, γιατί λείπουν σύνδεσμοι με το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων από σημαντικές ειδήσεις και από τα βιβλία Ιστορίας;

Από την ίδρυσή της, σχεδόν κάθε σημαντική προσωπικότητα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, τόσο συγκεκαλυμμένη όσο και ανοιχτή, έχει στενή συνεργασία με το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων.

 Το Ford Foundation συμμετείχε βαθιά σε μυστικές δράσεις στην Ευρώπη κατά τα πρώτα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, συνεργαζόμενος στενά με το Marshall Plan (ένα PSYOP που διευθύνεται από τα μέλη του CFR Dean Achenson, Walter Lippmann και George Kennan) και αξιωματούχους της CIA σε συγκεκριμένα έργα.

 Το μέλος της CFR Richard Bissell ήταν μέλος του προσωπικού του Ford Foundation το 1953, όταν έφυγε ξαφνικά για να γίνει ειδικός βοηθός του διευθυντή της CIA. [1] Όταν το Συνέδριο για την Πολιτιστική Ελευθερία εκτέθηκε ως χρηματοδότηση από τη CIA το 1967, η Ford ανέλαβε τη χρηματοδότησή της. [2] Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η Ford συμμετείχε στην εκπαίδευση μελών του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων στην Ινδονησία. [3] Ένα τέτοιο μέλος ήταν ο McGeorge Bundy.

Ο Bundy δεν ήταν ασυνήθιστος στους κύκλους του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων: πτυχίο Yale το 1940, στρατιωτική νοημοσύνη κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, αναλυτής πολιτικής για το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων από το 1948-49, πρύτανης του Χάρβαρντ από το 1953-61, ειδικός βοηθός του Προέδρου για την Εθνική ασφάλεια από το 1961-66 (κατά τη διάρκεια της συσσώρευσης στο Βιετνάμ), πρόεδρος του Ford Foundation από το 1966-79, και με τον Carnegie από το 1990 έως το θάνατό του το 1996. [4] Ο αδερφός του William P. Bundy βρισκόταν στη CIA από το 1951- 61, και επιμελήθηκε το περιοδικό Foreign Affairs CFR από το 1972-84. [5]

Η μυστική πλευρά του Rockefeller Foundation υποχώρησε μετά το θάνατο του μέλους CFR Nelson Rockefeller το 1979. Ο Nelson, με τη βοήθεια του FBI του Hoover, ήταν υπεύθυνος για όλες τις πληροφορίες των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά τον πόλεμο, έδεσε καλλιτεχνικά τις σχέσεις του με τα μακρινά μονοπώλια του. Ο συνεργάτης του στη Βραζιλία, ο συνταγματάρχης JC King, έγινε επικεφαλής των κρυφών δραστηριοτήτων της CIA στο Δυτικό Ημισφαίριο.

 Όταν ο Nelson Rockefeller διορίστηκε από το μέλος της CFR Eisenhower στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας το 1954, η δουλειά του ήταν να εγκρίνει διάφορες μυστικές επιχειρήσεις. Αυτό είναι όταν ο Nelson ξεκίνησε τη μακρά του σχέση με το μέλος του CFR Henry Kissinger.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, το Ίδρυμα Rockefeller βοήθησε τη CIA να χρηματοδοτήσει την έρευνα ελέγχου μυαλού MK-ULTRA και υποστήριξε τις πρώτες προσπάθειες νομιμοποίησης του Ngo Dinh Diem ως ηγέτη του Νοτίου Βιετνάμ. Ο ψυχρός πόλεμος, μέλος του CFR, John J. McCloy και Robert A. Lovett ήταν διαχειριστές της Rockefeller. Το 1950, ο βετεράνος του OSS Charles B. Fahs έγινε επικεφαλής του τμήματος ανθρωπιστικών επιστημών του Ιδρύματος.

Ο βοηθός του εκεί, ένας άλλος βετεράνος του OSS, ο Chadbourne Gilpatric, ήρθε στο Rockefeller Foundation απευθείας από την CIA. [6] Μέχρι το 1961, κάθε Υπουργός Εξωτερικών, εκτός από τον Cordell Hull, και τον James Byrnes, ήταν μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων. Οι αναπληρωτές γραμματείς, σχεδόν για έναν άντρα, ήταν επίσης μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων. Οι γραμματείς του κράτους ήταν συχνά αξιωματικοί του ιδρύματος.

Το μέλος του CFR Dean Rusk πήγε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μετά τον πόλεμο, στην προεδρία του Ιδρύματος Rockefeller από το 1952-60 και μετά επέστρεψε στο κράτος για οκτώ χρόνια ως γραμματέας. [7] Το μέλος του CFR John Foster Dulles ήταν διαχειριστής στο Rockefeller ενώ πρόεδρος στο Carnegie. [8] Άλλοι γραμματείς του κράτους από τα ιδρύματα περιελάμβαναν τους Edward R. Stettinius, Jr., Henry L. Stimson, Frank B. Kellogg και Charles Evans Hughes.

[9]

Στη δεκαετία του 1950 οι ψυχολογικές πράξεις, συντονίστηκαν από μια κυβερνητική υπηρεσία που ονομάζεται Ψυχολογική Στρατηγική Επιτροπή. Ο αρχιτέκτονας του Συμβουλίου Ψυχολογικής Στρατηγικής ήταν ο Γκόρντον Γκρέι. Ο Γκρί είχε έναν σύμβουλο με το όνομα Χένρι Κίσινγκερ. Ο Kissinger ήταν ο αμειβόμενος πολιτικός σύμβουλος της οικογένειας Rockefeller. Ο Γκόρντον Γκρέι, ο Χένρι Κίσινγκερ και πολλά μέλη της οικογένειας Rockefeller ανήκαν στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων.

Την Πέμπτη 26 Ιουλίου 1951, ο Πρόεδρος Τρούμαν θα έλεγε στον Τύπο ότι το συμβούλιο Ψυχολογικής Στρατηγικής ήταν μέρος της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.

 [10]

Στο βιβλίο του 1984 ο Big Brother έλεγχε τους ανθρώπους εισβάλλοντας την ιδιωτική τους ζωή και χρησιμοποιώντας ψυχολογικό χειρισμό για τον έλεγχο και την αλλαγή της πραγματικότητας μέσω συνειδητής εξαπάτησης, σκόπιμου ψεύδους και μιας επίσημης ιδεολογίας που αφθονούσε σε αντιφάσεις.

 Τα μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων και του Βασιλικού Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων χρησιμοποιούν τις ίδιες τεχνικές για τον έλεγχο των ανθρώπων – συμπεριλαμβανομένων των συμπατριωτών τους.

Οι Hadley Cantril και Lloyd Free ήταν Κοινωνικοί Ψυχολόγοι του Πανεπιστημίου του Πρίνστον. ερευνητές και μέλη της κοινότητας πληροφοριών. Το μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων Nelson Rockefeller τους χρηματοδότησε για την ανάπτυξη στρατηγικών και τεχνικών ψυχοπολιτικής πολιτικής.

Ο βουλευτής του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων Edward R. Murrow, με το Rockefeller Foundation Funding, θα διεξαγάγει ένα ερευνητικό έργο για τη συστηματική ανάλυση των τεχνικών ραδιοφωνικής προπαγάνδας των Ναζί και της πολιτικής χρήσης του ραδιοφώνου. Αυτή η μελέτη θα οδηγούσε σε μια παγκόσμια κυβερνητική υπηρεσία παρακολούθησης και ραδιοτηλεόρασης που ονομάζεται Foreign Broadcast Intelligence Service (FBIS).

Το FBIS θα γίνει ο Οργανισμός Πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών (USIA). Η USIA ιδρύθηκε για να επιτύχει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ επηρεάζοντας τη δημόσια στάση στο εσωτερικό και στο εξωτερικό χρησιμοποιώντας ψυχοπολιτικές στρατηγικές πολιτικής. Η Υπηρεσία Έρευνας και αναφοράς USIA προετοιμάζει δεδομένα για ψυχολογικούς παράγοντες και προβλήματα προπαγάνδας που εξετάζει το Συμβούλιο Προγραμματισμού Πολιτικής κατά τη διαμόρφωση πολιτικών ψυχο-πολιτικών πληροφοριών για το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας.

Το Συμβούλιο Ψυχολογικής Στρατηγικής έγινε το μετονομαζόμενο Super-powered Operating Coordinating Board (OCB). Το OCB είχε ένα ασαφές αμφίσημο όνομα που δεν προκάλεσε περιέργεια. Είχε περισσότερα μέλη από το συμβούλιο της Ψυχολογικής Στρατηγικής. Είχε την ίδια αποστολή, να χρησιμοποιήσει ψυχολογική στρατηγική, προπαγάνδα και μέσα μαζικής ενημέρωσης, να χειριστεί τεράστιες ομάδες ατόμων. Είχε μια μηχανή ψυχολογικού πολέμου – τον Οργανισμό Πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών. Η USIA θα είναι υπεύθυνη για την προπαγάνδα της εξωτερικής πολιτικής για την NSC.

Το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας είναι υπεύθυνο για τη σύσταση της εθνικής πολιτικής ασφάλειας. Ο Πρόεδρος για έγκριση της πολιτικής. Το συντονιστικό συμβούλιο επιχειρήσεων για το συντονισμό των διατμηματικών πτυχών των επιχειρησιακών πολιτικών σχεδίων για να εξασφαλίσει την έγκαιρη και συντονισμένη εκτέλεση τους.

Η συνιστώμενη πολιτική εθνικής ασφάλειας του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας είναι η de facto εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το Συμβούλιο Προγραμματισμού Πολιτικής του Υπουργείου Εξωτερικών έγραψε την πολιτική για την NSC. Το Γραφείο Έρευνας και Αναφοράς της USIA ετοίμασε δεδομένα για ψυχολογικούς παράγοντες και προβλήματα προπαγάνδας. Το Συμβούλιο Προγραμματισμού Πολιτικής χρησιμοποίησε τα δεδομένα για τη διαμόρφωση πολιτικών ψυχο-πολιτικών πληροφοριών για την NSC. Το 1955 ο διευθυντής της USIA έγινε μέλος ψηφοφορίας στο συντονιστικό συμβούλιο επιχειρήσεων.

Οι εκπρόσωποι της USIA κλήθηκαν να παρευρεθούν στις συνεδριάσεις του συμβουλίου σχεδιασμού NSC. και ο Διευθυντής της USIA προσκλήθηκε στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. [11] Από το 1950-1953, το μέλος της CFR, ο Nitze, διευθύνθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικής Πολιτικής. Ο Νίτζε και το πλήρωμα έγραψαν ψυχοπολιτικές επιχειρήσεις για το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας. [12] Πρόεδρος του SAIS και πρύτανης Paul Wolfowitz, σκηνοθέτησε επίσης το Υπουργείο Πολιτικής Προγραμματισμού του Κράτους.

Ο Βόλφοβιτς ήταν υφυπουργός Άμυνας κατά τη διοίκηση του μέλους του CFR Τζορτζ Μπους και διετέλεσε βοηθός υπουργός Εξωτερικών για υποθέσεις Ανατολικής Ασίας και Ειρηνικού. Έγραψε το PRESERVING PEACE IN THE NUCLEAR AGE (1983) και πολλά άρθρα για θέματα πολιτικής επιστήμης, οικονομίας και άμυνας.

Τα βιβλία, τα ντοκιμαντέρ και τα άρθρα που παράγονται από τη σχολή προαγωγών του SAIS και τους αποφοίτους του Τμήματος Κράτους προορίζονται να εξαπατήσουν, να χειραγωγήσουν και να πλύνουν τους Αμερικανούς να αποδεχθούν το δόγμα του Συμβουλίου για τις Εξωτερικές Σχέσεις;

Οι τελευταίες προειδοποιήσεις από τα μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων που σχεδίασαν και σκηνοθέτησαν ένα PSYOP που ονομάζεται Mutual ASSured Destruction (MAD) περιλαμβάνουν προειδοποιήσεις για κάποια αδίστακτα έθνη που τρομοκρατούν τις Ηνωμένες Πολιτείες με μια θερμοπυρηνική συσκευή. Το 1994, η διοίκηση του μέλους του CFR William Clinton άρχισε να χρησιμοποιεί αυτήν την απειλή ως δικαιολογία για να επιστρέψει την Αμερική σε μια κατάσταση διαρκούς Εθνικής Ασφάλειας.

 Ένα τέτοιο κράτος είναι απαραίτητο για το διοικητικό συμβούλιο της Federal Reserve να ελέγχει νομικά τα επιτόκια. Εάν συμβεί ποτέ μια πυρηνική τραγωδία, αυτό οφείλεται σε μια μυστική επιχείρηση του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων.

[13] Στις 19 Φεβρουαρίου 1961, ο Πρόεδρος John F. Kennedy εξέδωσε δήλωση για την κατάργηση του Συντονιστικού Συμβουλίου Επιχειρήσεων:

“Εκδίδω σήμερα εκτελεστική εντολή για την κατάργηση του συντονιστικού συμβουλίου επιχειρήσεων. Αυτό το συμβούλιο χρησιμοποιήθηκε στην τελευταία διοίκηση για εργασίες που τώρα σχεδιάζουμε να κάνουμε με άλλους τρόπους. Αυτή η δράση είναι μέρος του προγράμματος μας για την ενίσχυση της ευθύνης των επιμέρους τμημάτων. Πρώτον, θα επικεντρωθούμε στην ευθύνη για μεγάλο μέρος των εργασιών του Διοικητικού Συμβουλίου στον Υπουργό Εξωτερικών. Αναμένει να βασιστεί ιδιαίτερα στους Βοηθούς Γραμματείς που είναι υπεύθυνοι για τα περιφερειακά γραφεία και με τη σειρά τους θα διαβουλεύονται στενά με άλλες υπηρεσίες και υπηρεσίες.

Αυτό θα είναι ο δικός μας συνήθης κανόνας για συνεχή συντονισμό του έργου μας σε σχέση με μια χώρα ή περιοχή. “

Δεύτερον, στο βαθμό που το Διοικητικό Συμβούλιο Επιχειρήσεων – ως απόγονος του παλαιού Συμβουλίου Ψυχολογικής Στρατηγικής – ασχολήθηκε με τον αντίκτυπο των δράσεών μας στην ξένη γνώμη – την “εικόνα” μας στο εξωτερικό – περιμένουμε να γίνει το έργο της με διάφορους τρόπους. στο δικό μου γραφείο, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, υπό τον κ. Murrow της USIA, και από όλους όσους ενδιαφέρονται για το πνεύμα και το νόημα των δράσεών μας στην εξωτερική πολιτική. Πιστεύουμε ότι ο κατάλληλος συντονισμός μπορεί να διασφαλιστεί εδώ χωρίς εκτεταμένους επίσημους μηχανισμούς.

Τρίτον, στο βαθμό που το Συντονιστικό Συμβούλιο Επιχειρήσεων χρησίμευσε ως μέσο για τη διασφάλιση δράσης κατά την καθοδήγηση του Προέδρου, σκοπεύουμε να συνεχίσουμε το έργο του διατηρώντας άμεση επικοινωνία με τις αρμόδιες υπηρεσίες, έτσι ώστε όλοι να γνωρίζουν τι έχω αποφασίσει, ενώ με τη σειρά μου διατηρώ πλήρως ενημερωμένος για τις ενέργειες που λαμβάνονται για τη λήψη αποφάσεων. Φυσικά, αναμένουμε ότι η πολιτική του Λευκού Οίκου θα είναι η πολιτική του εκτελεστικού τμήματος στο σύνολό της και θα λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσουμε αυτό το αποτέλεσμα.

Περιμένω οι ανώτεροι αξιωματούχοι που υπηρέτησαν ως επίσημα μέλη του Συντονιστικού Συμβουλίου Επιχειρήσεων να διατηρήσουν στενή και άτυπη επαφή μεταξύ τους για προβλήματα κοινού ενδιαφέροντος. Ο κ. Bromley Smith, ο οποίος υπήρξε Εκτελεστικός Διευθυντής του Συντονιστικού Συμβουλίου Επιχειρήσεων, θα συνεχίσει να συνεργάζεται με τον Ειδικό Βοηθό μου, κ. McGeorge Bundy [Ο Bundy ήταν μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων], σε συνέχεια των αποφάσεων του Λευκού Οίκου στον τομέα της εθνικής ασφάλειας.

Με αυτούς τους ποικίλους τρόπους σκοπεύουμε ότι το καθαρό αποτέλεσμα θα είναι η ενίσχυση της διαδικασίας με την οποία οι πολιτικές μας συντονίζονται και εκτελούνται αποτελεσματικά, σε όλο το Εκτελεστικό Τμήμα. “”

Η εκτελεστική εντολή του Κένεντι δεν διαλύει το Συντονιστικό Συμβούλιο Επιχειρήσεων, το έκανε αόρατο. Το OCB έγινε μια ad hoc επιτροπή που ονομάζεται «Ειδική Ομάδα». Στο The CIA File, ο συγγραφέας David Wise γράφει: “Στην αόρατη κυβέρνηση, που δημοσιεύθηκε το 1964, ο Thomas B. Ross και εγώ αποκάλυψα για πρώτη φορά την ύπαρξη της” Ειδικής Ομάδας “, η διακυβερνητική κυβερνητική επιτροπή που συνήθως αναφέρεται από αξιωματούχους πληροφοριών ως ο κύριος μηχανισμός ελέγχου των μυστικών επιχειρήσεων.

Η ειδική ομάδα ήταν επίσης γνωστή κατά τη διάρκεια των ετών Eisenhower ως Ομάδα 54/12 και μετονομάστηκε περιοδικά ως επιτροπή 303 – μετά από αριθμό δωματίου στα Εκτελεστικά Κτίρια Γραφείων – και κατά τη διάρκεια της διοίκησης Nixon , απέκτησε το όνομα “Σαράντα Επιτροπή. “…

 Ήταν αυτή η επιτροπή στην οποία αναφέρθηκε ο Allen Dulles όταν έγραψε σε μια πλέον διάσημη δήλωση: «Τα γεγονότα είναι ότι η CIA δεν έχει πραγματοποιήσει καμία πολιτική δράση, δεδομένης οποιασδήποτε υποστήριξης οποιασδήποτε φύσης σε πρόσωπα, δυνάμεις ή κινήματα , πολιτικό ή άλλο, χωρίς την κατάλληλη έγκριση σε υψηλό πολιτικό επίπεδο στην κυβέρνησή μας εκτός της CIA. “” [14]

Το 1975, ο Philip Agee, στο CIA DIARY, συνδέει την «Ειδική Ομάδα» με το Συντονιστικό Συμβούλιο Επιχειρήσεων. Ένα πλαίσιο σε ένα οργανόγραμμα γράφει, “Διοικητικό Συμβούλιο Επιχειρήσεων (OCB) (αργότερα μετονομάστηκε η ομάδα 54-12, η ​​ειδική ομάδα, η ομάδα 303 και η επιτροπή 40) Διευθυντής Κεντρικής Πληροφορίας, Υφυπουργός Εξωτερικών, Αναπληρωτής Γραμματέας της Άμυνας είναι ad hoc μέλη. “[15] που καλείται από πολλούς κωδικούς κατά τη διάρκεια των ετών, όπως η “Ειδική Ομάδα 5412/2”, αποτελείται από έναν ορισμένο αντιπρόσωπο του Προέδρου, του Υπουργού Εξωτερικών, του Υπουργού Άμυνας και του Διευθυντή της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών αυτοπροσώπως .

Αυτή η αποδυνάμωση του επιπέδου ευθύνης επέτρεψε στην CIA να αναλάβει όλο και περισσότερη εξουσία καθώς περνούσαν τα χρόνια, καθώς οι νέες διοικήσεις καθιέρωσαν τις δικές τους διαδικασίες λειτουργίας και ο έλεγχος που προβλέπει ο νόμος άλλαξε. ” Ο Prouty είναι υποτιμώντας τι “έκανε αυτή η αραίωση” – κατέστησε αδύνατη τη διάλυση της Ειδικής Ομάδας. και ο Διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών αυτοπροσώπως. Αυτή η αποδυνάμωση του επιπέδου ευθύνης επέτρεψε στην CIA να αναλάβει όλο και περισσότερη εξουσία καθώς περνούσαν τα χρόνια, καθώς οι νέες διοικήσεις καθιέρωσαν τις δικές τους διαδικασίες λειτουργίας και ο έλεγχος που προβλέπει ο νόμος άλλαξε. “[16]

Βασικοί παίκτες της «μυστικής ομάδας» της στιγμής θα περιλαμβάνουν το μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων William Clinton και πολλούς από τους κορυφαίους διορισμένους του.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ; ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΗΓΕΙΟ ΣΤΙΣ ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ, Thomas R. Dye, Prentice-Hall 1976 είναι μια καλά τεκμηριωμένη μελέτη των σχέσεων του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων με τους νομοθετικούς, εκτελεστικούς και δικαστικούς κλάδους της κυβέρνησης. τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; οι μεγαλύτερες δικηγορικές εταιρείες · τα μεγαλύτερα ιδιωτικά ιδρύματα · τα διάσημα πανεπιστήμια · και ο στρατός. Η μελέτη και το βιβλίο αναπτύχθηκαν από ένα σεμινάριο μεταπτυχιακού στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα με θέμα “Έρευνα για τη δύναμη και τις ελίτ” το 1972. Συλλέχθηκαν και κωδικοποιήθηκαν βιογραφικά δεδομένα για πάνω από 5000 θεσμικές ελίτ.

 Μεγάλες συνεισφορές έγιναν από τον John W. Pickering, καθηγητή Πολιτικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο του Μέμφις, Eugene R. DEClercq, Επίκουρο Καθηγητή Πολιτικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο George Washington. και G. Edward Weston, Επίκουρος Καθηγητής Δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα. Εάν η μελέτη επαναλαμβανόταν σήμερα, πολλά από τα ονόματα των ελίτ σε ηγετικές θέσεις θα άλλαζαν. Αυτό που δεν θα άλλαζε θα ήταν το γεγονός ότι οι ελίτ της μελέτης και οι ελίτ που βρίσκονται σήμερα στην εξουσία είναι μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων.

Μπορείτε να σταματήσετε το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, καθιστώντας τα ορατά. Πείτε σε άλλους Αμερικανούς ποιοι είναι το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων και τι κάνουν. Γράψτε τους εκλεγμένους εκπροσώπους σας και ζητήστε να διερευνήσουν τον ρόλο του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων στο ΚΕΛΤ που διοικεί η κυβέρνηση Κλίντον πώληση στρατιωτικής τεχνολογίας στην Κίνα. Ζητήστε να ανοίξει εκ νέου η έρευνα Ιράν-Κοντρά και ότι το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων συνδέεται με βασικά άτομα που βρίσκονται υπό έρευνα και διενεργούν την έρευνα, να διερευνηθούν και να εξηγηθούν.

Γράψτε επιστολές στις τοπικές σας εφημερίδες, ραδιόφωνο και τηλεοπτικούς σταθμούς και ρωτήστε τους γιατί δεν συνδέουν το CFR με πολλές από τις κορυφαίες ειδήσεις τους.

Πώς θα εξηγούσαν τα μέλη της «Μυστικής Ομάδας» και της «Ειδικής Ομάδας» του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων σε μια κριτική επιτροπή, γιατί λείπουν σύνδεσμοι με το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων από σημαντικές ειδήσεις και από τα βιβλία Ιστορίας.

στρογγυλό τραπέζι

[1] Sallie Pisani, The CIA and the Marshall Plan (Lawrence KS: University Press of Kansas, 1991), 188 σελίδες. Eric Thomas Chester, Κρυφό Δίκτυο: Progressives, η Διεθνής Επιτροπή Διάσωσης και η CIA (Armonk NY: ME Sharpe, 1995), 265 σελίδες.

[2] Peter Coleman, Η φιλελεύθερη συνωμοσία: Το συνέδριο για την πολιτιστική ελευθερία και ο αγώνας για το μυαλό της μεταπολεμικής Ευρώπης (Νέα Υόρκη: The Free Press, 1989), σελ. 224-27

[3] David Ransom, “Ford Country: Building a Elite για την Ινδονησία.” Στο Steve Weissman, ed., The Trojan Horse: A Radical Look at Foreign Aid (Palo Alto CA: Ramparts Press, 1975), σελ. 93-116.

[4] Associated Press, “Ο βοηθός του JFK Bundy πεθαίνει στα 77 του”, όπως δημοσιεύθηκε στους Washington Times, 17 Σεπτεμβρίου 1996, σ. Α3; Who’s Who στην Αμερική, 47η έκδοση, 1992-93.

[5] Who’s Who στην Αμερική, 43η έκδοση, 1984-85.

[6] Gerard Colby with Charlotte Dennett, Thy Will Be Done – The Conquest of the Amazon: Nelson Rockefeller and Evangelism in the Age of Oil (Νέα Υόρκη: Harper Collins, 1995), σ. 221, 265-69.

[7] Who’s Who στην Αμερική, 43η έκδοση, 1984-85.

[8] Who’s Who στην Αμερική, 26η έκδοση, 1950-51.

[9] Ferdinand Lundberg, The Rich and the Super-Rich (Νέα Υόρκη: Bantam Books, 1969). Το Κεφάλαιο 10, με τίτλο “Φιλανθρωπικές Βίσες: Τα Φορολογικά Απαλλαγμένα Ιδρύματα” (σελ. 465-530), περιγράφει τις έρευνες Patman σελ. 482-483

[10] Harry S. Truman, Public Papers of Harry S. Truman, Κυβερνητικό Τυπογραφείο των ΗΠΑ 1963, 1951 27 Ιουλίου [172] σελ. 427.

[11] Henderson, John W., The United States Information Agency, 1966, σελ. 52-53 Frederick A. Praeger, Publishers, Νέα Υόρκη, Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Βιβλίο 14 στη σειρά Praeger Library των κυβερνητικών τμημάτων και πρακτορείων των Η.Π.Α., σύμβουλοι συντάκτες Ernest S. Griffith, πρώην πρύτανης και καθηγητής Ομότιμος, School of International Service, American Πανεπιστήμιο. Hugh Langdon Elsbree, πρώην πρόεδροι, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών, Dartmouth College. Και οι δύο συντάκτες είναι διευθυντές, Νομοθετική Υπηρεσία Αναφοράς, Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου.

[12] Who’s Who 1994, σελ. 3076

[13] Nitze School of Advanced International Studies (SAIS) 1740 Massachusetts Ave., NW, Washington, DC 20036, USA, http://www.sais-jhu.edu/

[14] Robert L. Borosage and John Marks, The CIA File, Grossman Publishers A Division of Viking Press, 1976 σελ. 12-13

[15] Philip Agee, Inside the Company CIA Diary, Stonehill Publishing Co., 38 East 57 Street, Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, 1975 σελ. 632

[16] Prouty, L. Fletcher Col., συνταξιούχος της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, Η μυστική ομάδα, η CIA και οι σύμμαχοί της στον έλεγχο των Ηνωμένων Πολιτειών και του κόσμου, πνευματικά δικαιώματα 1973 του L. Fletcher Prouty, Ballantine Books, Inc., 201 East 50th Street, Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Πρώτη εκτύπωση 1974 σελ. 3-5

____

Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της στρογγυλής τράπεζας: http://www.geocities.com/CapitolHill/2807

Ο τίτλος -50 Πόλεμος και Εθνική Άμυνα § 783 αναφέρει: “Θα είναι παράνομο για οποιοδήποτε άτομο να γνωρίζει εν γνώσει του να συνδυάζει, να
συνωμοτεί ή να συμφωνεί με οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο για την εκτέλεση οποιασδήποτε πράξης που θα συνέβαλε ουσιαστικά στην
καθιέρωση μιας ολοκληρωτικής δικτατορίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. , η διεύθυνση και ο έλεγχος του οποίου πρέπει να
ανατεθεί ή να ασκηθεί από ή υπό την κυριαρχία του ελέγχου οποιασδήποτε ξένης κυβέρνησης. “

Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων παραβιάζει τον Τίτλο-50 Πόλεμος και Εθνική Άμυνα § 783.

Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων συνδύασε παράνομα και εν γνώσει του, συνωμότησε και συμφώνησε να συμβάλει ουσιαστικά στη δημιουργία μιας παγκόσμιας τάξης υπό την ολοκληρωτική δικτατορία, κατεύθυνση και έλεγχος των μελών του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, του Βασιλικού Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων και μελών των οργανώσεων των υποκαταστημάτων τους σε διάφορα έθνη σε όλο τον κόσμο. Αυτός είναι ο ολοκληρωτισμός σε παγκόσμια κλίμακα.

ΠΗΓΗ: esypatreon.blogspot

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ ΠΑΝΤΟΥ - ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

ΣΕ ΣΧΟΛΙΑ H ΑΝAΡΤΗΣΕΙΣ ΑΛΛΩΝ BLOG H SITES & ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕTIKEΣ ΟΜΑΔΕΣ facebook

https://www.e-synews.gr/wp/2020/04/20/artemis-sorras-apokalyptei-lista-meli-cfr-gnosta-agnosta/?fbclid=IwAR0fzFPoEP9I1khfyZb5Q_IG3XDDZVnmUPH_7XGvPfqCugfxyBEIRSMurK4